Dinan en Dinard

De eerste dag van onze vakantie. Vandaag staat een bezoek aan Dinan en Dinard gepland.

Pipi wou natuurlijk absoluut mee en had zich onderaan in het mandje van Snorreke (= Travelscoot) genesteld.

Bretagne is zeer bekend voor de overblijfselen uit de prehistorie.  Overal vind je hier menhirs, dolmens en megalieten. Die kwamen we dus ook tegen onderweg naar Dinan en werd onze eerste tussenstop.  Pipi speelde voor fotomodel :-)

Van daaruit verder naar Dinan. Dit is een middeleeuws, gezellig stadje. Ondanks het feit dat er veel kasseien liggen, had ik weinig problemen om met Snorreke te rijden. Meestal was er aan de zijkant van de weg wel een vlakkere strook. Het centrum is autovrij en ook dat maakt het wel makkelijker. Niets is in Bretagne vlak, maar ook de stukken naar boven doet Snorreke geweldig goed.
Hier een impressie van het stadje:

En, ja, ook in de plaatselijke kerk was Pipi ondeugend. Ik heb haar stevig tot de orde moeten roepen ...

Van hieruit zijn we doorgereden naar Dinard. Dit is een van de weinige, echte badplaatsen en was vooral zeer bekend in de 19de eeuw bij de rijken. Het heeft nog steeds die uitstraling en je kan er prachtig wandelen vlak naast de zee en tegen de kliffen. Ook hier natuurlijk weer met de hulp van Snorreke.  Zonder mijn scooter had ik vandaag deze afstanden niet kunnen doen.

Ook hier hebben we foto's gemaakt:

Het was vandaag de allereerste keer dat ik Snorreke gebruikt heb. Het was even een knop omdraaien van 'mobiel' naar 'gehandicapt'. Dat is even heftig, maar ik heb er heel veel voor in de plaats gekregen. Het kunnen bezoek van dorpjes zonder beperking van afstand. Ook de reakties zijn even wennen, maar de mensen gaan heel behulpzaam en spontaan opzij. Je ziet blikken van nieuwsgierigheid naar blikken van 'dat ziet er handig uit'. Dat lastste dan bij mensen die zelf niet zo goed meer kunnen stappen en, ja, ik ben er ook al over aangesproken voor de nodige info. Bij andere rolstoelgebruikers heb je dan weer een andere blik. Plotseling ben je 'een van hen'. Allemaal raar,  soms confronterend,  maar ik laat het op me af komen.

Ik ga op vakantie en ik neem mee ...

We zijn al wel terug thuis van onze vakantie, maar ik wil jullie de mooie foto's en verhaaltjes niet onthouden. Omdat dit vrij omvangrijk is, ga ik het spreiden over meerdere dagen ...

Ik ga dus op vakantie en ik neem mee ...

een grote zak met veel wol :-) Ondanks dat ik nu Snorreke (mijn elektrische scooter en mijn mobiele redding :-)  ) heb, moet ik ook op vakantie rusten en heb ik brei-tijd.

Rakker wou natuurlijk mee op vakantie,  maar hij moet van mij op het huis letten ... Ook bij de andere bewoners waren er de nodige kandidaten, maar ik hield voet bij stuk ... er gaat niemand mee, enkel wij met z'n tweetjes. Groot was dan ook mijn verbazing toen ik op bestemming mijn koffer open deed ...

Zag ik daar geen 2 oranje vlechtjes?

Ja, hoor, er was er eentje heel ondeugend en slim geweest! Pipi Langkous had zich gewoon verstopt in mijn koffer ...

Nu, ja, ze was er nu toch bij, dus kan ze jullie ineens vertellen wat onze bestemming is ...

Het vlagje is van Bretagne in Frankrijk.  We logeren in Saint-Malo. We hebben daar een klein huisje gehuurd in een vakantiepark. Dit zijn enkele foto's van ons huisje ...

S'avonds zijn we natuurlijk onze eerste crepe gaan eten

en als afsluiter ne grote creme ...

Dinsdag poppendag

Pipi Langkous vroeg deze week naar een vriendinnetje.  Ze kan het wel vinden met Saar en Lily, maar zij zijn al heel lang vriendinnetjes en ze wil daar niet tussen komen. Ze zou zo graag een eigen, beste vriendin hebben ... Wie wil er nou geen beste vriendin? En nog belangrijker,  waar vind je zo iemand? Gelukkig is dat in de poppenwereld makkelijker dan in de echte wereld :-)

Ik ben dus in het grootste geheim gestart met het breien van een vriendinnetje voor Pipi. Ze heeft geen voorkeuren, ze moet alleen lief zijn en graag lachen. Oef, dat kunnen we nog wel regelen ...

Eerst de kleurtjes uitgezocht en dan alle onderdelen gebreid.

Dan het gezichtje gemaakt.  Ja, ook zij krijgt de schattige sproetjes.

Alles gevuld en aan elkaar genaaid.

Nu nog haar hoofd voorzien van haar en ook het kleedje is bijna klaar.

Pipi Langkous zal niet al te lang meer moeten wachten op haar vriendinnetje.  Gelukkig,  want ze is momenteel de oren van mijn hoofd aan het zagen en het wordt ook alsmaar moeilijker om dit geheim te houden.

Dinsdag poppendag

Er is een nieuwe bewoonster ten huize Poppe-mie!

Een keer raden hoe ze heet, haar naam is Pipi Langkous! En ze is even ondeugend als haar naam doet vermoeden ...

En dan nog een detail van haar botjes.

En, tot slot, nog eentje van haar kleedje.

Er is al een vriendinnetje in de maak. Ik ben al redelijk ver gevorderd, maar die foto's zijn voor een volgende keer.

Feestje !

Lily: Is er iets te vieren vandaag? Er verjaart toch niemand?
Ik: Het is vandaag inderdaad een beetje feest en, neen, er verjaart niemand.
Saar: Waarom is het dan feest?

Monkey: Mmmmm, lekker, van mij mag het alle dagen feest zijn ...
ik: Het is feest, omdat ik goed nieuws heb gekregen van de dokter en dat wil ik graag vieren met jullie ...
Lily: Oh, vertel! Ik ben super benieuwd ...
ik: Volgens de dokter zijn mijn longen niet verder verkleind en is mijn longinhoud hetzelfde gebleven. Wat wil zeggen dat mijn ziekte gestabiliseerd is en ik op vakantie mag vertrekken binnenkort.

Rakker: Woef! Waf, waf! Jippie! Mag ik mee?
Lily: Dat is wel heel goed nieuws! Ben je dan nu genezen?
ik: Neen, helemaal niet,  maar het wordt niet slechter met me. De dokter kan me wel niets beloven voor de toekomst.  Hij weet niet hoe lang het stabiel zal blijven, maar we zijn al heel blij met deze kleine overwinning.

Rakker: Woef! Wif, waf,  woef? Mag ik nu mee op vakantie?
ik: Misschien wel, maar dat zullen we nog eens moeten bekijken ...

De hele namiddag hebben we gezellig met zijn allen gebabbeld,  thee gedronken en gelachen. Het was super gezellig en ik heb er met volle teugen van genoten.  De kleine dingen,  zijn dikwijls het mooiste ...

Op bezoek bij de collega’s

Geruime tijd ben ik ziek. Mijn gezondheid laat het me niet  toe om te gaan werken. Toch mis ik mijn collega's.  Het leek me dan ook tof om hen eens te verrassen met een bezoekje.

Rakker stond op de eerste rij toen ik vertelde wat ik van plan was. Hij wou absoluut mee,  want hij wou wel eens kennis maken met al die lieve collega's.

We zijn dan ook s'morgens samen vertrokken met de bus.  Dat op zich was al een heel evenement voor Rakker. Hij had nog nooit een bus gezien,  laat staan meegereden ...

Met de bus reden we naar Antwerpen en naar mijn werk.  Aan de ingang stond wel dit bordje:

Oeps ... maar Rakker is geen gewone hond. Nadat hij beloofd had heel braaf te zijn en ook stilletjes, mijn collega's moesten nl wel verder kunnen werken,  werd er een uitzondering gemaakt en mocht hij alsnog mee naar binnen.

Daar is hij door iedereen uitgebreid geflodderd en heeft hij lekker liggen slapen naast de computer.

Na een uurtje zijn we met de bus terug naar huis vertrokken. Eenmaal thuis heeft Rakker uitgebreid verslag uitgebrach.  Iedereen was razend benieuwd naar zijn avontuur en de collega’s.

Voor mij was het vooral heel fijn om iedereen nog eens te zien en een babbeltje te doen.  Het was een super vermoeiende dag, maar dat had ik er graag voor over.

My new ride

Vandaag werd er een hele grote en zeer zware doos geleverd.

Ra, ra, ra ... wat zou daar inzitten?
Eens geopend,  kwamen er allerlei onderdelen te voorschijn,  maar duidelijkheid bracht dit nog niet.

Na wat knutselwerk kwam dit ...

Het is een elektrisch scooterke. Zoals ik vroeger al eens vermeldde, heb ik zware longproblemen.  Bijgevolg ben ik beperkt mobiel. Het is voor mij onmogelijk om grotere afstand af te leggen.  Hierdoor ervaar ik toch wel beperkingen in mijn mogelijkheden vb bij bezoek aan een supermarkt of een gewone markt. Dit scooterke zou me moeten in staat stellen om toch terug een aantal dingen te kunnen doen. Voordeel is dat dit toestel opvouwbaar is, zodat het makkelijk mee te nemen is in de auto.

Ik ben razend benieuwd om het in de praktijk te gaan uittesten. Ik vermoed dat dit nog vervolgt gaat worden ...