zaterdag 29 augustus 2015

Intensieve zorgen

Peggy ligt sinds dinsdag op intensieve zorgen. Daarom neem ik, Bart haar vaste vriend, het even over van haar. Ze had me ook gevraagd haar blog bij te werken indien zij er niet in staat zou zijn. Bij deze..

Een nieuwe ontsteking heeft haar geveld. Ditmaal aan haar rechterlong, in feite de betere van de twee. De koorts waar ze al dagen ladt van had ging niet over en tot overmaat van ramp reageerde ze heftig op de antibiotica. Ze kreeg zware jeuk en daarom werd midden in het weekend beslist deze even te stoppen. Het was gewoon niet uit te houden. Maandag is een andere antibiotica gestart, maar omdat ze 36u zonder heeft gezeten heeft de infectie zich verder kunnen nestelen. Dinsdag is ze naar izo getransfereerd, waar men haar constant kan monitoren.

Toch bleef ze het de eerste uren op izo lastig hebben met zuurstofopname in het bloed, waardoor men haar woensdagochtend in een lichte kunstmatige coma heeft gelegd, waarbij ze werd beademd. Dit ging aanvankelijk goed, maar wederom kreeg ze het de nacht daarop opnieuw lastig met zuurstofopname. De enige uitweg was haar aan een zgn beademingsmachine te hangen, een EKMO noemen ze dat, die in feite de bloed af en aanvoer enzovoort regelt, in feite een soort kunst hartlongmachine. Ze ligt in een diepere slaap nu.

Nu twee dagen later doet ze het naar omstandigheden goed. Zuurstofopname is ok, alle organen werken prima, echter haar longen willen dus niet echt meer mee. Gelukkig kan de machine dit allemaal perfect overnemen. Ze is dus stabiel. Positief is dat sinds gisteren de ontstekingswaarden in dalende lijn zijn. De antibiotica slaat aan, dat is een echt pluspunt nu, zeker in het zicht van een transplantatie.

Voordeel aan deze situatie is dat Peggy high urgent en nr 1 staat in haar categorie bij alle landen van Eurotransplant. Tot voor kort was ze enkel high urgent in Belgie. Reken er nu dus onder andere Duitsland, Polen, Oostenrijk, de ganse Benelux, Kroatie, Slovenie en Hongarije bij. Ik denk dat ik ze alemaal heb genoemd. Toch een veel grotere vijver nu. Ze hopen zo snel mogelijk aan nieuwe goede longen te raken.

Uza doet echt zijn uiterste best, en geven alles om haar hier zo snel mogelijk door te helpen. Vele mensen duimen volop mee, dus lezers ook jullie duim hard omhoog he.

Je mag me gerust mailen indien je een tussentijdse update wenst. Mijn adres is bart.nauwelaers@yahoo.com. Ik tracht haar blog hier wel geregeld bij te werken.

groetjes, Bart

vrijdag 14 augustus 2015

Mindere periode

Heb even een mindere periode gehad. Begin vorige week ging het nog goed met me, maar op woensdag had ik ineens een terugval en ging het enkel bergaf. Er werd opnieuw een infectie vastgesteld. Gevolg was dat mijn zuurstofopname weer enorm veel problemen gaf. Mijn lichaam is verder verzwakt, daarom moet ik vanaf nu elke dag gaan fietsen. Verder krijg ik extra voeding om mijn gewicht naar boven te krijgen.

Eerst was het de bedoeling om dit via een sonde te doen,  maar ik kon de sonde niet verdragen in mijn keel. Het plaatsen was een echte nachtmerrie,  waar ik een paar dagen van ben moeten bekomen. Ook toen ze eenmaal geplaatst was, kon ik er niet gewoon aan worden.  Na een radiografie bleek dat de sonde niet goed geplaatst was en moest ze er terug uit. Ondertussen heeft men een alternatief gevonden en gaat het via een soort van baxter. Dit is echt veel beter.


Nu zijn mijn twee polsen ingepakt. De rechtse kant is voor de antibiotica en links is voor de extra voeding.


Bovenstaande zak is de extra voeding voor 24 uur. Daarbovenop moet ik gewoon veel blijven eten zoals vroeger. Ik wordt dus letterlijk vetgemest zoals een varkentje.

Ondertussen gaat het al terug beter met me. De nachtmerrie van het plaatsen van de sonde is overgewaaid en we zijn terug klaar om te vechten. Vechten om te ademen en voor meer kilo's. Ik heb eveneens bedarrest gekregen.  Ik mag er enkel uit voor toilet, gewassen te worden en te fietsen.

dinsdag 4 augustus 2015

kinesitherapie

Ondertussen ben ik genoeg hersteld om met kinesitherapie te kunnen starten,  zij het aan een rustig tempo en onder permanent toezicht van de kinesitherapeuten.

Eerst wordt ik met een rolstoel naar de ruimte gebracht.


En dan wordt gestart met een oefening om de spieren van mijn benen terug op orde te krijgen.


De volgende stap is om te fietsen.