Thuis

Gisteren mocht ik dan eindelijk naar huis, maar eerst moest bij mij thuis de nodige zuurstoftanks worden geïnstalleerd.  Zo ziet zo'n tank er uit.

Eentje voor beneden, eentje voor boven en een reservebank voor als er met de beide andere tanks iets mis is.  Verder heb ik ook nog twee kleintjes voor op stap te gaan.

Dit is het neusbrilletje dat ik vanaf nu moet dragen en dat me dus voorziet van zuurstof. Op deze manier kan ik terug beter stappen,  eten,  ...

Nadeel is wel dat ik altijd een enorm lange kabel achter me aan sleep en dit door heel het huis. Maar daar wennen we wel aan.

Dinsdag poppendag: Sebastian

De dinsdag poppendag nog steeds vanuit het ziekenhuis,  maar de kans is heel groot dat ik vandaag naar huis mag :-)

Het broekje van vorige week is ondertussen volledig afgebreid en geconstrueerd.

Vermits Pipi Langkous me hier gezelschap houdt, is zij de geknipte persoon om de broek te showen.

Voor ik in het ziekenhuis lag, heb ik nog hard gewerkt aan Sebastian. Ik had alleen nog niet de gelegenheid om hem te laten zien.

Eerst werden alle onderdelen gebreid, genaaid en kreeg hij een gezichtje.

Toen werd hij verder opgevuld

en kreeg hij zijn broekje aan.

Een kapsel moet hij nog krijgen.


Vergeet niet te gaan kijken bij de andere poppenmoeders!

Verrassing

Gisteren kreeg ik bericht dat er een pakketje voor me was toegekomen bij de post. Aangezien ik zelf nog in het ziekenhuis verblijf, is Bart zo lief geweest om dat voor mij te gaan halen en het mee te brengen naar het hospitaal.  De verrassing kwam van Rita van All-round-hobbyrita. Zij is echt een schatje!

Het pakketje was een mooie, grote doos.

Toen ik het papier verwijderde en de doos opende, zag ik een mooi gevulde doos.

Bovenaan vond ik een kaartje met een zeer mooie tekst.

Verder nog wol die zeker van pas gaat komen.

Een hartje en een tasje om papieren zakdoekjes in op te bergen.

Op de bodem vond ik nog een boekje om beertjes te breien. Er staan heel mooie, schattige beertjes in.

Lieve Rita, hartelijk dank voor je verrassing. Het heeft me echt deugd gedaan en gezorgt voor een echte 'opkikker'.

Nog niet naar huis ...

Oorspronkelijk was er gezegd dat ik gisteren naar huis mocht, maar dat is gewijzigd naar maandag. Verder afwachten dus ...

Vorige week zijn er ongelooflijk veel onderzoeken geweest, platen en scans genomen, ben ik bij allerlei dokters geweest, ... kortom ze hebben me (bijna) van kop tot teen onderzocht. Echt ongelooflijk, tot zelfs mijn huid over mijn volledig lichaam en mijn tanden toe. Ik denk dat ze nu wel een dik dossier hebben om te kunnen beslissen of ik al dan niet in aanmerking kom voor longtransplantatie.

De opdracht die ik alvast heb gekregen, is dat ik zo snel als mogelijk 10 kg moet bijkomen. Doordat ik zo moeilijk kon eten, weeg ik nu nog maar 40 kg en ik zou 50 kg moeten gaan wegen. Eerlijk gezegd heb ik nooit zo veel gewogen. Voor ik ziek werd, woog ik ook maar 47 a 49 kg. Ik ben gewoon heel fijn gebouwd, een familietrekje. Dat gaat dus nog een hele uitdaging worden. Van de diëtiste heb ik nu opdracht gekregen om veel koffiekoeken, croissants, pudding, ... te eten en in drank suiker te doen en ice-tea te drinken. Kort gezeg: als er veel suiker in zit, is het goed. Snoepen op doktersvoorschrift :-)

Tussen alle onderzoeken in, heb ik toch nog de kans gevonden om te breien. Het broekje van mijn volgende pop is dan ook al aardig gevorderd.

Dinsdag poppendag vanuit het ziekenhuis

Ik ben nog steeds in het ziekenhuis, maar dat gaat me niet beletten om mee te doen aan de dinsdag poppendag :-)

Toen Pipi Langkous hoorde dat ik in het ziekenhuis moest blijven, heeft ze de oren van het hoofd gezaagd bij Bart om te mogen op bezoek komen. Uiteindelijk heeft Bart toegezegd onder voorwaarde dat ze zich gedroeg.

Toen ze op de kamer toekwam, heeft ze zich braaf achteraan op bed genesteld.

Dat ging echter goed voor de eerste 5 minuten. Toen wou ze perse het darmpje met mijn zuurstof proberen.

Later wou ze mijn speelgoedje met balletjes uitproberen.

Uiteindelijk is ze hier blijven slapen en gaat ze me de rest van mijn verblijf gezelschap houden.


Ga ook eens kijken bij de andere poppenmoeders. Je kan de linken vinden bij Danjel op www.danjelspoppenblog.blogspot.be

Even schrikken ...

Het was even schrikken gisteren, toen ik op controle ging bij de longspecialist in het ziekenhuis en ineens moest opgenomen worden ...

De mensen die me reeds langer volgen, weten dit, maar voor de anderen even een beetje uitleg. Ik heb een ongekende, ernstige longziekte. Mijn linker long krimpt en mijn rechter long is zwaar beschadigd. Als gevolg heb ik een zeer kleine longinhoud met als gevolg dat eten, praten, stappen, ... dikwijls zeer moeilijk voor mij is en ook afmattend. Hiervoor bestaat geen medicatie.

Gisteren is gebleken dat ik een zuurstofgebrek heb, waardoor er gevaar ontstond voor beschadiging van mijn organen, zoals mijn hart, maag, ... Ondertussen krijg ik extra zuurstof en is dit gevaar geweken.

Verder is ook duidelijk geworden dat ik een klaplong heb, wat ze hieraan gaan doen, is nog onzeker. Daarbij komt dat men nu allerlei onderzoeken gaan doen om te kijken of ik wel in aanmerking kom voor transplantatie,  want ook dat is nog een vraagteken.

Veel onzekerheden,  vraagtekens,  ... dus. Zeker is wel dat ik nog even in het ziekenhuis moet blijven. MAAR ik heb mijn brei meegebracht om toch nog poppen te kunnen blijven maken,  we blijven lachen, afwachten en duimen. Ik wordt zeer goed opgevangen door de specialisten van het ziekenhuis, verpleging, Bart (mijn partner), mijn familie en vrienden. Hiervoor ben ik hen ontzettend dankbaar.

Wordt vervolgd ... :-)

Verstoppertje

Met al het grijze regenweer van de afgelopen dagen, hebben de dames het idee opgevat om verstoppertje binnen te spelen en ik moest hen gaan zoeken ...

Als eerste vond ik Pipi Langkous.

Zij had zich verstopt achter de kerstboom, maar er geen rekening mee gehouden dat haar vlechten haar zouden verraden.


De volgende die ik vond, was Lola.

Zij had zich verstopt in mijn breitas. Dat had ze wel slim bekeken, want nu kon ze ineens zien of er nog gewerkt werd aan een nieuw vriendje.


Als laatste vond ik Pipa (ons malthezer-hondje).

Zij was zo slim om zich te verstoppen onder haar eigen kussen.


Vergeet niet te gaan kijken bij de andere poppenmoeders. Je kan de linken vinden bij Danjel op www.danjelspoppenblog.blogspot.be

Verloren maandag

Ik weet dat je het op de foto niet zo goed kan zien, maar Pipi Langkous zit op de eerste rij voor de oven in de keuken. Ze weet dat er lekkere dingen liggen te bakken en die wil ze voor geen goud missen. Het is nl Verloren Maandag. Dit is een zeer oude traditie in en rond het Antwerpse.

Op deze dag eet iedereen worstenbrood en appelbol, dus ook ten huize Poppe-Mie.
Pipi Langkous en Lola hebben heerlijk gegeten.

De regen

wat een druilerige dag ! Je zou er moedeloos van worden ... Lola en Pipi zitten al een hele dag voor het raam naar buiten te staren ... ze kunnen maar niet begrijpen dat er zo veel regen uit de lucht kan blijven vallen ...

Mij doet het denken aan een (minder bekend) kinderliedje dat ik in mijn kindertijd zong met het koor waar ik in was en dat toch nog een happy einde had. Het is een liedje van Toon Hermans.


De regen

Heb je 't al gelezen van de regen?
De regen heeft de eerste prijs gekregen.
Omdat die zo mooi zingen kan
en dat is niet gering.

Van je zinge, zonge, zang
van je zinge, zange, zong
Van je zinge, zang, zong
zing, zing

Die druppeltjes, die huppeltjes.
Ze vallen in de regenton.
En weet je wat zo mooi is?
Weet je wat zo mooi is?

In elke druppel zit een beetje zon!
In elke druppel zit een beetje zon!


Voor wie graag de gezongen versie eens wil horen, er staat een mooi filmpje op you tube. Je dient op google de eerste zin van het liedje in te typen en 'toon hermans'.

Dinsdag poppendag: Sebastian

Het is een beetje leeg ten huize Poppe-mie. Er zijn 3 poppenkinderen uitgevlogen, nl Dora, Dunja en Kaat en dat veroorzaakt toch wel een leegte. Alle 3 hebben ze een nieuwe poppenmoeder gevonden, dus ze zullen het zeker wel naar hun zin hebben ...

Pipi Langkous en Lola zitten er nu wel een beetje verweesd bij. Ze missen hun vriendjes en zijn de oren van mijn hoofd aan het zagen om nieuwe vriendjes te maken. Ik heb hen al proberen uit te leggen dat zoiets tijd vraagt, maar dat begrijpen ze niet echt. Pipi is zelfs al in het geniep in mijn breitas gaan kijken om te zien of er toch geen nieuw vriendje in zit verstopt ...

Er is inderdaad wel een nieuwe pop in de maak. Het broekje is reeds klaar. Ik vind het kleurverloop wel heel tof geworden.

En ook de onderdelen zijn reeds gebreid.

Deze pop is als kraamcado'tje bedoeld voor een jongetje dat Sebastian noemt. Het is mijn eerste jongetje, dus zal nog eens diep moeten nadenken over het haar.

Vermits we niet hebben stil gezeten, zijn we ook al gestart met een broek voor de daarop volgende pop.

Vergeet niet te gaan kijken bij de andere poppenmoeders. Je kan de linken vinden bij Danjel op www.danjelspoppenblog.blogspot.com