Voorontwerp zeefdruk en nieuwe pop

Even geleden... maar hierbij weer een update. Ik tracht het bewust wat rustig aan te doen, dus geen nood dat de blog niet altijd even frequent wordt aangevuld. Mezelf opnieuw op de rails krijgen hé. Ik ben intussen ook weer aan het werk, zij het aan een even rustig tempo. En daarnaast gaat mijn leven ook verder en wordt Peggy zoveel als mogelijk in gedachten gehouden... 

Ik ben intussen begonnen met mijn nieuwe kunstzinnige creatie: geen pop, geen breisel, geen haakwerk waar Peggy dan weer meester in was, ... maar wel een zeefdruk! Hieronder de allereerste foto van het voorontwerp. Het resultaat zal een druk zijn op meerdere lagen hout, met 'poppe-mie' Peggy zowat als centraal onderwerp. Hoe dat er uiteindelijk zal uitzien, daarvoor moet je nog even geduld oefenen, maar ik tracht wel geregeld te voortgang op deze blog te delen...

Intussen zijn we gestart met de afwerking van de pop waarvan Peggy reeds de onderdelen had gebreid, zie het vorige bericht. Foto's volgen zeker bij een volgende update!



Groetjes,
Bart

Nieuwe pop + zeefdruk

De volgende pop onderdelen vond ik nog terug in een apart zakje. Ik heb geen idee wanneer Peggy er aan is begonnen, maar de bedoeling was zeker dat het geheel zou leiden tot wederom een volwaardige poppe-mie. De armen, beentjes en het lijfje zijn nog niet dichtgenaaid, en dus ook nog niet opgevuld.

Geen idee wanneer deze pop af zal raken, er is immers niet altijd evenveel tijd... maar niets hoeft en moet meteen, zo redeneer ik nu voor mezelf. We hebben al enkele poppen postuum afgewerkt gekregen, da's toch al een prestatie.

Intussen toch maar eens polsen: iemand een suggestie voor het haar (kleur, stijl, ... )?
Ik heb nog drie afgewerkte broekjes gevonden, welke kunnen dienen. Ik vind het gele er wel het beste bij passen.

Binnenkort start ik zelf mijn nieuw zeefdruk project, en wil de blog hier ook afwisselend mee voeden. Peggy blijft uiteraard wel steeds centraal staan, ook in het werk dat ik poog te creëren! Zeefdruk is een discipline in de beeldende kunst welke ik al in het kader van de vijfjarige opleiding 'Vrije Grafiek' danig onder de knie heb. Peggy heeft het allemaal van dichtbij meegemaakt, en ze was fan.

Dit jaar pik ik de figuurlijke draad dus weer op.
Benieuwd? Blijf deze blog volgen!

Marsaxlokk

Vandaag geen echte 'poppen' nieuws... maar gewoon nog eens een persoonlijke herinnering.

Op Peggy's gedachtenisprentje prijken twee foto's. Velen vragen zich af waar en/of wanneer deze foto's genomen zijn. Onderstaande foto die mee haar kaartje siert is genomen in de zomer van 2012 op Malta, meer bepaald in het plaatsje Marsaxlokk, ten Zuiden van het eiland. Dat vissersdorp is berucht om zijn typische kleurrijke bootjes die er vaak wat doelloos ronddobberen. Wie al op Malta is geweest, zal dit tafereel wel herkennen.

Malta, een prachtig eiland trouwens: niet zo groot, maar toch de moeite om ooit eens bezocht te hebben. Wij reisden er vaak met het openbaar vervoer, het kan bijna niet anders. Het jaar waarin wij er geweest zijn, waren de oude Malta bussen echter afgeschaft en werd een nieuwe maatschappij verantwoordelijk voor het openbaar vervoer. De buslijnen waren allemaal aangepast, vaak hernummerd, en nieuwe regelingen zorgen uiteraard voor... chaos! Dat was op Malta toen niet anders! Bussen te laat of overvol, gefrustreerde reizigers, opgefokte buschauffeurs, ... Maar dat heeft onze vakantie niet verstoord hoor, integendeel!

De olifant

Thuis trof ik nog een verdoken zakje aan met daarin een onafgewerkt haak-werkje: een olifant!
Gelukkig vond ik tussen de talrijke haak- en breiboekjes in onze boekenkast ook het bijbehorende patroon terug. Dit stelde ons weer in staat om dit haaksel volledig af te werken. Ik vermoed dat Peggy dit al een tijdje terug had laten liggen, daar het breien de laatste tijd meer haar ding was. 

In feite was het lijfje al volledig af, d.w.z. stevig opgevuld en de vier poten er aan genaaid. Ook het hoofdje was al gehaakt, de stevige slurf zat er ook al aan. Het enige dat nog op het hoofdje aangezet moest worden waren de roze-grijze oren en de wangen. Deze had Peggy blijkbaar al apart gehaakt.

Het was even wat 'frul'-werk, wat zoeken en het patroon goed lezen, maar het is toch goed gelukt vind ik. We hebben de olifant ook voorzien van wat roze haartjes vooraan (de 'froe-froe'). Als laatste hebben we hoofd opgevuld, verder toegenaaid en dit op het lijf vast gezet.

Hieronder het resultaat!
Nu nog een naam.... idee?

Duivelientje is af!

Hier is ze dan... Duivelientje!

De onderdelen, met name het hoofdje, het lijfje, de armpjes en de beentjes, werden gebreid door Peggy, het opvullen en aan elkaar zetten ervan gebeurde door ons. Ook de haartooi hebben we zelf aangebracht en bewust wat 'Duivel'-achtig gemaakt, zo blijft het een echt Duivelientje hé, zoals Peggy zelf gewild zou hebben. Het kleedje met de Belgische driekleur is dan weer van de hand van Peggy. Zo blijft het grote werk toch op haar naam staan... 

Duivelientje

Je kon het al eerder lezen op deze blog: Peggy was nog volop bezig met het maken van twee nieuwe poppen. Het volledig afwerken ervan is er jammer genoeg niet meer van gekomen, maar geen nood: ze was al ver gevorderd! Dat maakt het ons ook makkelijker de poppen volledig af te werken... en zo blijft het grote werk tot op haar naam staan... Ik kende haar als de beste, en ze zou fier zijn te weten dat haar blog in leven blijft, alsook dat haar laatste creaties toch nog afgewerkt zouden worden.

Eén van haar onafgewerkte creaties zou Duivelientje worden gedoopt, zie haar bericht van 2 juni op deze blog. Uiteraard koos Peggy de naam niet toevallig: alles had te maken met de Rode Duivels waarvoor ze  vurig mee supporterde (net als ik trouwens! :) ). En omdat de Rode Duivels zopas geplaatst zijn voor het EK, en het vanavond hun laatste kwalificatiematch betreft tegen Israël, lijkt het me een gepast moment om de vorderingen van Duivelientje te tonen...

Het breiwerk is van Peggy zelf, inmiddels hebben we de pop al gedeeltelijk kunnen opvullen en toemaken. Het verder opvullen, toemaken en aaneenzetten is de volgende stap. In ieder geval, we zijn er mee bezig hé. Het broekje in de Belgische driekleur had Peggy ook al af. Wordt vervolgd...

Peggy was trouwens ook een hevige fan van tennis en veldrijden. Op tennis vlak supporterde ze maar al te graag voor het aankomend Belgisch tennis-talent, meerbepaald Alison Van Uytvanck en de toch al iets gevorderde Yanina Wickmayer. Bij de mannen had ze een boon voor David Goffin. Bij het veldrijden was vooral Kevin Pauwels haar nummer één. Ze genoot in feite gewoon al van de sport op zich, wie er dan ook speelde of streed. Ook de Ronde van Frankrijk was voor haar een feest, evenals tal van andere wielerwedstrijden. Ze was gewoon sportief geïnteresseerd... toch onbewust een beetje aangestoken door mezelf daar ik zelf altijd al iets van sport heb beoefend. De goede invloed zeker?... :)

Toch nogmaals een woordje van dank voor al jullie steun die ik in deze tijd mag ervaren, via welke weg dan ook....Het wordt zeer geapprecieerd.

groetjes en tot gauw,

Bart
bart.nauwelaers@yahoo.com

Peter Pan!

Nog even geen poppen nieuwtjes, maar wel een mooi aandenken aan één van onze passies: musical! Deze postkaart prijkt al sinds december 2012 op ons prikbord... en werd er sindsdien zelfs niet meer afgehaald: PETER PAN! Toevallig zag ik 'm deze week weer hangen, en stroomde de herinnering naar boven...

In al die jaren samen zijn Peggy en ik heel wat musicals gaan kijken, de meeste in de Londense West End, maar uiteraard vonden we nationaal ook wel onze gading, met onder meer de studio 100 musical '14-18' vorig jaar en 'Oliver Twist' enkele jaren eerder. Ik was 'm al bijna vergeten, maar bij 'Peter Pan' zijn we ook nog geraakt!

Het was mijn kerstcadeau voor Peggy in 2012. De musical 'Peter Pan' werd in die periode opgevoerd in Vorst Nationaal. Peggy was gek van het verhaal, en ik ook wel. We zouden dus maar al te graag naar dit spektakel gaan kijken! Ik beloofde haar twee kaartjes te kopen, maar liet als smoes blijken dat alles al uitverkocht was.... In werkelijkheid kon ik nog wel twee tickets bemachtigen, en zodoende was haar cadeautje toch nog een verrassing.

Ik maakte een postkaart met een beeltenis van Peter Pan erop.... en bovenaan de tekst 'Goed voor twee toegangstickets voor de musical... Peter Pan!' 29 december (2012)...Uiteraard was Peggy dolblij met dit cadeau! Deze zelfgemaakte postkaart plakte ze trots op ons prikbord, en ze mocht er nadien zelfs niet meer af daar ze afbeelding zo mooi vond, en ook wel omdat ze zo gek was van het verhaal.

De musical op zich was een groot succes, een ware acrobatie act met Peter Pan die als het ware door de lucht vloog. We moesten met de auto richting Brussel, een beetje onbekend terrein voor ons. We planden daar het openbaar vervoer te nemen, de tram, tot Vorst Nationaal. We zijn er uiteindelijk geraakt... door het principe 'follow the crowd' toe te passen... we waren immers niet alleen!

Deze postkaart blijft dus een heel mooi aandenken...